Welke waarden herbergt het Geingebied die het zo belangrijk maken om het te beschermen? Dat zijn er vele, en zij zijn natuurwetenschappelijk, archeologisch, geomorfologisch, landschappelijk, cultuurhistorisch en recreatief van aard:

  • het Gein, zijn oeverlanden en naastgelegen landerijen bezitten een rijke flora en fauna (o.a. als gevolg van slootrand- en weidevogelbeheer)
  • een aantal oeverlanden langs het Gein is aangemerkt als beschermd natuurmonument in de zin van de Natuurbeschermingswet 1998;
  • het Geingebied maakt onderdeel uit van de in de Nota Ruimte (2004) als zodanig aangewezen Nationale Landschappen Het Groene Hart, de Stelling van Amsterdam (het Fort bij Abcoude, de batterijen aan het Geinaan weerszijden van het Gein, de Liniewal Geindijk – Nigtevecht en het Fort bij Nigtevecht) en de Oude Hollandse Waterlinie (NB: de Stelling van Amsterdam staat zelfs op de werelderfgoedlijst van de Unesco en de Nieuwe Hollandse Waterlinie is daarvoor genomineerd);
  • het Geingebied maakt onderdeel uit van de Ecologische Hoofdstructuur en de verbindingszones Winkel-Gein-Vecht en Amstelland IJmeer;
  • het Geingebied vormt samen met de Vechtstreek de laatste smalle groen/blauwe buffer tussen de verstedelijkte gebieden van Amsterdam en het Gooi en is daarom door de rijksoverheid als bufferzone aangewezen;
  • het Geingebied, met zijn oude rivierlopen, stroomruggen en oude zeekleilagen, bezit een geologisch interessante structuur; de goed bewaarde voormalige kreekbeddingen en oeverwallen, de komgronden, overslaggronden en klei op veengebieden vertellen de geschiedenis van het gebied;
  • het Geingebied kent een gevarieerde bebouwing met oude boerderijen, enkele herenhuizen, nieuwere woningen en bedrijfsgebouwen, die met elkaar een harmonisch geheel vormen, zonder veel ontsierende elementen;
  • het Geingebied kent fraaie ruimtelijke verhoudingen, die vooral worden bepaald door de afwisseling tussen het open weidegebied, de besloten groenpartijen en de bochtrijke loop van de rivier, die sterk varieert in oeverbegroeiing en waterbreedte;
  • er is in het Geingebied sprake van een evenwicht tussen natuur enerzijds en wonen en werken van de mens anderzijds, omdat bij het eeuwenoude agrarische gebruik, tot nu toe het natuurschoon van het landschap en de bekoorlijkheden van het boerenland relatief goed intact zijn gebleven;
  • het Geingebied, gelegen onder de rook van Amsterdam en in een sterk verstedelijkte regio, is tot nu toe door de planologie van de “vooruitgang” nauwelijks geraakt, en wordt daardoor als oase van natuur en landelijke rustervaren door bewoners én recreanten;
  • veel kunstenaars hebben zich door het Gein laten inspireren en laten zich er nog steeds door inspireren: schrijvers (o.a. Nescio), schilders (o.s. Mondriaan, Jongkind, Roelofs) en fotografen (o.a. Jacob Olie) hebben het Gein vereeuwigd en hebben het Gein er een grote cultuurhistorische waarde van (inter)nationale betekenis door geschonken.